Ang Nakaraan

Zion A. Puhlat

Ang kwento ng Nakaraan
       Sa kabundukan ng Sierra Madre kung saan matatagpuan ang isang liblib na lugar na tinatawag na "the land of destiny". Sa lugar na ito ay binubuo ng iba't ibang tribo gaya ng Ifugao, Igorot, Ilocano, Bugkalot, at Yogad. Sa lugar na ito ay may nakatira na mag asawang sina Aling Odette at Tata Lancelot. Ang pamilyang ito ay mahirap lamang walang magandang trabaho ang mag asawa.Silay nabiyayaan ng Apat na anak sina Procopio, Miya, Grock at Minotaur.

      Masaya silang magkakasama lalong lalo na pag sila ay kumpleto at nakikihalubilo rin sila sa mga Ifugao at mga Yogad. Ang kanilang mga anak ay masayang nakikipaglaro sa mga taong bundok. Habang si Procopio naman ay abala sa kanyang takdang aralin. At ang kanyang ina na si Aling Odette ay abala din sa paglalabada at ang ama ay abala sa pagsasaka. Ang mag asawa ay nagtratrabaho para lang may maipakain sa mga anak.

Isang araw, si Procopio ay pumasok sa paaralan at dito nakakilala ng mga kaibigan sina Leomord na mayaman, Thamuz na mabait, Balmond na magaling, at Claude na sobrang gwapo. Ito ang mga naging barkada ni Procopio sa eskwelahan at naging tunay na kaibigan.Masaya niyang ikinikwento ito sa knyang mga magulang ang lahat ng ginagawa nila.

Ngunit habang tumatagal si Procopio ay unti-unting nagbago. Ang akala ng kanyang ina ay pumapasok si Procopio sa eskwelahan.Siya ngayon ay nalulong na sa masasamang bisyo dahil sa mga barkada , sa una lang mabait ang mga barkada pag tumagal lumabas din ang mga sungay. Palagi na siyang lasing na pumapasok at amoy sigarilyo. Pati na sa pag - uwi nito sa kanilang bahay. Isang araw napuno ang ama ni Procopio dahil sa palagi nitong pag iinom ng alak at biglang nandilim ang paningin ng ama, pinulot ng ama ni Procopio ang isang matigas na bagay at bigla itong ipinalo kay Procopio.Labis ang sakit na dinanas ni Procopio sa kanyang ama at umiyak ito.Habang ang ina naman nito ay umiiyak dahil sa dinanas ng anak, pero isang saglit pinagsabihan si Procopio, ang sabi ng Ina "kaw anak ang tanging pag-asa namin para naman maiangat ang kahirapan natin sa buhay, at tanging Edukasyon lang ang tanging maipamamana ko sa inyo dahil tayo ay walang wala ng ari arian kaya tumino ka naman di naman para sa amin to para din lang sa inyo". Tumulo ang luha ni Procopio at humingi ng tawad sa ina at ama nito.Si Procopio ay nagbago pinatunayan nito ang sinabi ng kanyang ina. Ang lahat ng ina ay alam ang ikabubuti ng mga anak.Dahil hindi lahat ng oras ay kapiling natin ang ating mga magulang na gumagabay sa atin kaya pilitin nating tumayo sa ating mga sariling paa pero di natin kakalimutan kung saan tau galing.